Τα προβλήματα που δημιούργησε η πανδημία του κορωνοϊού είναι ποικίλα, πολύπλευρα και πολυδιάστατα. Από οικονομικής φύσεως, μέχρι την απλή άθληση, όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό (επαγγελματικά και μη), έχουν ζημιωθεί.
Ένα από τα σημαντικά ζητήματα που έχουν προκύψει, είναι τα παιδιά των ηλικιών των 18 ετών, οι έφηβοι δηλαδή (και οι νεάνιδες αντίστοιχα) που έχουν χάσει, όχι μία, αλλά δύο ουσιαστικά σεζόν. Τα παιδιά των ηλικιών αυτών, έρχονται αντιμέτωπα με μία τεράστια πρόκληση, στην οποία είναι άγνωστο το πως θα ανταποκριθούν.
Από την στιγμή που τα πρωταθλήματά τους δεν έχουν διεξαχθεί κανονικά, ουσιαστικά δεν έχουν μπει σε αγωνιστικό ρυθμό, ώστε να μπορέσουν να αγωνιστούν αύριο στο ανδρικό (ή το γυναικείο) πρωτάθλημα. Υπήρξαν κάποιες περιπτώσεις παιδιών αυτών των ηλικιών, που στάθηκαν τυχερά, αφού από φέτος μπόρεσαν να προπονιούνται και να αγωνίζονται στις πρώτες ομάδες. Όμως τι συμβαίνει με τα υπόλοιπα παιδιά; Θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν του χρόνου ή θα χαθούν;
Οι δυσκολίες γι αυτά τα παιδιά είναι μεγάλες και πραγματικά κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια τι θα συμβεί μαζί τους. Υπάρχει η επιλογή της χαμηλότερης κατηγορίας. Να παίξουν δηλαδή σε μία ομάδα στην Β2 ή την Β1 κατηγορία, ώστε να πάρουν παιχνίδια στα πόδια τους. Και νομίζω πως τα ίδια τα σωματεία, ίσως θα ήταν καλό να κάνουν τέτοιες συμφωνίες με τις ομάδες των μικρότερων κατηγοριών.
Μία άλλη λύση, πιο δύσκολη στο άκουσμά της, αλλά το ίδιο αποτελεσματική, θα ήταν η διεξαγωγή ενός πρωταθλήματος νέων (Κ20, ανδρών και γυναικών), ώστε να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να πάρουν χρόνο συμμετοχής και να μπορέσουν να «ψηθούν» και να παρουσιαστούν πιο έτοιμα, όταν οι προπονητές της Α’ ομάδας τους χρειαστούν…
Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να αγνοηθούν αυτά τα παιδιά, τα οποία έπεσαν θύματα μίας πρωτόγνωρης κατάστασης.
