Ο Κώστας Εγγλέζος στο σημερινό του κείμενο, αναφέρεται στις αρχές της αγωνιστικής φιλοσοφίας και πως ο προπονητής πρέπει να υποστηρίζει ουσιαστικά τις αρχές, τις οποίες ζητά να ακολουθούν οι υπόλοιποι, όχι μόνο ως προπονητής αλλά και ως άνθρωπος.
«Έναν πρώτο ορισμό που θα έδινα, είναι ότι η Αγωνιστική Φιλοσοφία είναι όλα εκείνα τα ΠΙΣΤΕΥΩ που έχει κάθε προπονητής. Είναι όλες εκείνες οι Αρχές που έχει επιλέξει, ώστε μέσα από την εφαρμογή τους η ομάδα να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αν η Φιλοσοφία αυτή καλύπτει ένα ευρύ φάσμα των δραστηριοτήτων των ατόμων που πλαισιώνουν την ομάδα, τότε μιλάμε για μια ολοκληρωμένη Φιλοσοφία. Αυτό το συναντούμε σε μεγάλους συλλόγους και σε ψηλό αγωνιστικό επίπεδο.
Η λογική αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι, αν οποιαδήποτε δραστηριότητα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά κάποιο μέλος της ομάδας, τότε είναι επιβεβλημένο να ελέγχεται από κανονισμούς. Αρκετοί προπονητές έχουν συγκεκριμένο τρόπο προσέγγισης από την πρώτη επαφή με τη Διοίκηση έως την αποχαιρετιστήρια συνάντηση στο τέλος της περιόδου. Όλες οι απόψεις είναι μέρος της Φιλοσοφίας τους και όλες έχουν να κάνουν με τα προσωπικά τους πιστεύω που επεκτείνονται και εκτός αγωνιστικού χώρου. Όλες όμως οι απόψεις, κυρίως όσες αφορούν τον τρόπο ανάπτυξης του παιχνιδιού, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται δογματικά.
Σε ένα παιχνίδι που αλλάζει με τόσο γρήγορους ρυθμούς η Φιλοσοφία μας θα πρέπει να αποτελεί για τον καθένα μας ένα συνεχή προβληματισμό και αναζήτηση. Μια συνεχή εσωτερική διαβούλευση. Σκεφτείτε για λίγο τις επιδράσεις που είχαν σε επίπεδο Αγωνιστικής Φιλοσοφίας οι κανονισμοί των 8 και 24 δευτερολέπτων, η διαφοροποίηση της ρακέτας με τον μικρό κύκλο, η επέκταση της γραμμής των 3 πόντων με το στένωμα του γηπέδου στις πλάγιες γραμμές. Κάθε προπονητής προσπαθούσε να αναπροσαρμόσει τα σημεία της Αγωνιστικής Φιλοσοφίας του, που επηρεάζονταν από την ισχύ κάθε νέου κανονισμού, βεβαίως με στόχο την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση τους.
Εκείνο το στοιχείο που κάνει το παιχνίδι αυτό πολύ εντυπωσιακό είναι η ποικιλία προσεγγίσεων που δημιουργούνται μέσα στην προπονητική κοινότητα. Για να γίνω πιο σαφής θα σας δώσω ένα παράδειγμα δύο προπονητών επιπέδου euroleague που επιλέγουν για την ίδια συνθήκη εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Όταν ο χρόνος της επίθεσης είναι περιορισμένος, ως τελευταία επιλογή ο πρώτος στέλνει τη μπάλα στο χαμηλό ποστ, πιστεύοντας έτσι ότι δημιουργούνται καλύτερες συνθήκες για μια εξωτερική πάσα και σουτ. Από την άλλη ο δεύτερος επιτίθεται από ψηλά με dribble drive, γιατί έτσι πιστεύει ότι δημιουργούνται καλύτερες συνθήκες για μια πάσα μέσα στο καλάθι.
Στην πιο πάνω διαδικασία επιλογών σίγουρα καθοριστικό ρόλο παίζει και το διαθέσιμο έμψυχο δυναμικό. Οι αρχές μας και τα άτομα που θα κληθούν να τις εφαρμόσουν πρέπει να έχουν τέτοιες σχέσεις ώστε το ένα στοιχείο να είναι στα μέτρα του άλλου. Στο τέλος είναι ο παίκτης που θα κληθεί να εκτελέσει κάθε τεχνικο-τακτική απαίτηση που προκύπτει από το πλάνο.
Αν αναφερόμαστε σε μια αποτελεσματική Αγωνιστική Φιλοσοφία, σημαντικό στοιχείο είναι επίσης, η σιγουριά που πρέπει να δείχνουμε σε κάθε αγωνιστική μας δράση. Μόνο έτσι θα πείσουμε και τους υπόλοιπους ξεκινώντας από τον ίδιο τον συνεργάτη μας. Θα έλεγα επιπρόσθετα ότι ακόμα το προσωπικό μας στιλ και η προσωπικότητα μας πρέπει να βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις αρχές που απαιτούμε να ακολουθούν οι υπόλοιποι. Πρέπει να προσπαθούμε να τις υποστηρίζουμε όχι μόνο ως προπονητές αλλά και ως άνθρωποι.
Τελειώνοντας θα ήθελα να συμβουλέψω τους νεαρούς συναδέλφους ότι πρέπει να δημιουργήσουν μια βάση με τα δικά τους προσωπικά πιστεύω. Η βάση αυτή με κάθε καινούργια εικόνα και εμπειρία πρέπει να εμπλουτίζεται όχι να διαγράφεται. Θυμάμαι ότι ήταν ένα σημείο που ως νεαρός προπονητής από υπέρμετρο ενθουσιασμό μετά από κάθε σεμινάριο χειριζόμουν λανθασμένα.
Αυτά φίλοι για σήμερα, καλημέρα σας.
– Κώστας Εγγλέζος
