Όταν ο οποιοσδήποτε μέσα από αρθρογραφία αναφέρεται στον Κύπριο προπονητή και καλαθοσφαιριστή, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Φαίνεται ότι ο φίλος, όπως και τόσοι άλλοι που δοκίμασαν να τοποθετηθούν για την πτώση του Κυπριακού μπάσκετ, για ακόμα μια φορά δεν παρουσιάζουν απολύτως τίποτα.
Όλη μέρα διαβάζουμε τα ίδια και τα ίδια. Υπάρχει καμιά ΠΡΟΤΑΣΗ;
Επειδή είμαι προπονητής και μάλιστα υπογράφω τις τοποθετήσεις μου, θα έλεγα στον αδιάβαστο φίλο μου ότι υπάρχουν προπονητές που βγήκαν εκτός των ορίων της Κύπρου, άλλοι που δούλεψαν για χρόνια στην ανάπτυξη με τεράστια προσφορά, άλλοι που μέσα από μεγάλες θυσίες, από το μηδέν ίδρυσαν Ακαδημίες που μετεξελήχθηκαν σε Σωματεία και άλλοι που προσφέρουν μέσα από άλλη ιδιότητα.
Τι να πει κανείς για τους δεκάδες συναδέλφους που οι αμοιβές τους καλύπτουν περίπου τα οδοιπορικά τους έξοδα. Αυτοί ναι το αγαπούν!
Τα ίδια επιτεύγματα έχουμε και στην κοινότητα των καλαθοσφαιριστών μας που σε αρκετές περιπτώσεις ξεπέρασαν τον εαυτό τους σε επίπεδο αθλητικής επίδοσης, μάλιστα με τα ελάχιστα μέσα που διαθέταμε προπονητικά.
Άρα φίλε σε συμβουλεύω να θυμάσαι δύο βασικά πράγματα αφού αγαπάς το basket. Να αφιερώνεις χρόνο για έρευνα και να καταθέτεις προτάσεις, ώστε σε μερικά χρόνια όταν κοιτάξεις πίσω, να δεις στα άρθρα σου προσφορά και όχι σχολιασμούς που υιοθετεί τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο κάποια μερίδα της κοινής γνώμης!
